Çelebinin seyahatnâmesi...

Seyyah oldun belde belde dolaştın
Yuvanda hiç oturmadın ki ağam
Tüccar olup pazarladın kendini
Fiyat biçen bulamadın mı ağam

Her ipte oynadın, her telden çaldın

Bam telini hiç bulamadın ki ağam

Dügâh segâh çargâh dolanıp durdun

Yegâh makamını mı unuttun ağam

Yoksa Evliyâ Çelebi'ye mi özendin

Evliyâ olmadığın, biliriz biz ağam

Hem Çelebilik de hiç kolay değildir

Yemeniyle kaftan kurtarmaz ağam

Evliya Çelebi'yi bile solladın

Gitmedik diyar kaldı mı ağam

Ekmek elden su gölden binek çiftlikten

Ambarda metelik kalmadı ağam

Ammenin meteliği zakkum zehirdir

Yedikçe yakar insanı çürütür ağam

Bir burçtan bir burca uçup dururken

Töre ve güzel ahlâk yerlerde ağam

Bir gün gelir mızrak çuvala sığmaz

Minarelere hiç bir kılıf bulunmaz

Ardına saklanacak bahane kalmaz

Kılıflar diktirmekten gel vazgeç ağam

Gel bir seyahatnâme yazmaya başla
Hangi kapıya vardın bilmesek olmaz
Kaç memleket gördün kimle görüştün
Merakımız tatmin olmazsa olmaz

Bilesin ki yuvanı fareler bastı

Ambarlar delindi kiler boşaldı

Kâhyası ırgatı çiftliğe küstü

Ayaklar baş oldu bilesin ağam

Bağlar ve bostanlık dağ bayır oldu

Su verdiğin hıyarlar tarlada kaldı

Köstebekler türedi bostan kurudu

Kelek karpuzlara merkep dadandı ağam

Çiftlik satılığa çıkmış dediler

Ne var ne yok kıymetli, yemiş fareler

Ağa buralara dönmez dediler

Gel son pırtını da al, git burdan ağam

Senin gibilere bizde münafık derler

Dilde yalan kalpte şeytan yerleşik derler

Yaldızlı kof lâflarına ahmaklar kanar

Şeytanınla muhabbetin daim ola ağam

Keşke hurufu dosdoğru okuyabilsen

Ona kendi hesabınca mânâ vermesen

Müteşabih olanı da eğip bükmesen

Muhkemi de iman ile yaşasan ağam

Kumaşın mı defolu dikişin mi sökük
İpin mi çürümüş düğmen mi kopuk
Yoksa seni sırlayan foyan mı dökük
İnsan sarraflarına mı rast geldin ağam

Anlaşıldı makber sana çok dar gelecek

Berzahta beklemek de çok zor olacak

Fırsat elde iken durma gez toz eğlen

Ölünce gitmediğin yer kalmasın ağam