"Rahmet".../Nursultan Ahıskalı

Bilene, görene, duyana,

algısı açık olana,

her an rahmet sunulur...

Bazen unutmak rahmet olur,

bazen uyuyakalmak,

bazen hatırlamak...

Arada -BİR- isâbet eden

kederi kader bilmek

ya da neş'e yi...

Hatta
cühelâyı
nâkısayı
görmezden gelmektir...

Bazen de hadsize
haddini bildirmektir, Rahmet !

Hataların

fatura edilmesini algılamak,

sevâbların

bonuslarıyla karşılaşmak...

Mutlu ederken mutlu olmak,

affediciliğin

hürriyetini anlamak,

ikrâmın

bereketinde boğulmak...

Ezeli ve ebedi

"an"da seyretmek,

arştan salınan

sevda kemendine dolanmak,

kürsîdeki nâtık'a

kulak kesilmek,

âlem-i melekûtta fokurdayanın 

köpüklerini

seyre dalmak,

ilim kazması ile

hikmet cevheri çıkartmaktır;

"Rahmet"