Bir neş'e-i muhabbet içinde geçmesi gereken dünya hayatının kahr-ı bühtan şeklinde geçirilmesi ne gereksiz...ne cahilane !
Tatmin olmamış duygu ve arzuların, gerçekleşmemiş hedeflerin tetiklediği bir kahır ve hoşnutsuzluğun, şikayet ehli olmaktan öte bir getirisi var mı ?
Öyle ki kaşın var göz üstünde diyeni sanki hakaret diye algılayacak kadar gergin bir hayat algısı...
Huzurlu olmamak, saadet ehli olmamak için çok gayret gerek halbuki!
Hayata "boşuna takılmamak" bir marifet aslında.
Kökü iman, yaprakları güzel ahlak örneği davranışlarda gizli bir hünerdir güzel yaşamak, güzel ahlâklı olmak.
Vicdani olanı yaşamaktır, vicdanın sızlandığı şeye yaklaşmamaktır, eğer körelmemişse vicdan !
Haline şükretmek, hakkına razı olmak, kişi hukukuna azami riayettir, vicdanlı olmak !
Hak yememek, hak geçirmemektir...
Hak edene hakkını vermektir, hani dualarımızda da vardır ya "Allah müstehakını versin !"
Belki haketmeyene fazladan verilen değer/pay, veren açısından iyi gibi gözükse de, verilene zulümdür aslında !
Ne oldum delisi eder, vay be meğer ben neymişim dedirtir, şımartır, belki de azdırır !
Hazımsızlık kabz eder, vicdani olan müstehaklar ise bast...yâ'ni laksatif !
Bir neş'e-i muhabbet/Muhammed içinde yaşamaktır, hayat