Eskiden derlerdi ki;
peşin hükümlü...
Koymayın insanı sakın
dar bir kefeye...
İnsan;
insanı sevmekle yükümlü...
Önyargı denileni
atın köşeye...
Sahilden bakan hem
neyi görür ki...
Görüleni;
sadece dalga ve suyun köpüğü...
Derine dalsa gözler
neleri görür...
İncisi, mercanı
diplerde büyür...
Terk et ön yargıyı,
sakın ha !
kimseyi bir kalıba sokma.
"On"unu gördüysen
daha "doksan"ı var arkada.
Gün gelirde
göremediğin çıkarsa ortaya,
üzülürsün belki
eksik bakışlarına...
Önyargıyı terk et,
öteki gözle gör...
Unutma !
Baş gözü
her zaman doğruyu görmez.
Bilgin değişir de, bir gün,
yanlış görüşün çıkar ortaya !
Pusulası
eğri gösterendir câhil...
Gönül gözüyle gören
yanlış karar mı verir...
Bildi isen "İnsan"ı
sevmek lâzımdır O'nu;
hesapsız ve kitapsız,
ve umarsız...
Ve önyargısız...