 |
| Secde kulluğun zirvesidir... |
Sinesi pâk olanın, gönlü teşvişte değil
Besmeleyle iş yapanın, şeytan belâsı değil
Vesvas ötede kalsın, hırsı nefsine hapset
İlim-irfan ile dol, den-i dünyayı terk et
"Fâil-i Mutlak"tan bil, sebepsiz iş işlenmez
Kementle bağlanır dil, hep aleni söylenmez
Derde ortak olana, deva semadan gelir
Fukaraya, düşküne, yardım fizandan gelir
Namaz, niyaz, hac, oruç hep, kendinden kendine
Nefsaniyetten huruç et, çık Mi'raca, Rabbine
"Cemal"de kemâli var, "Celal"de terbiyesi
Hayatı "Hay"'dan çıkarır, "Hu" olup gizlenesi.
Fena olmak paha'dır, 'ben'i terketmek gerek
Hakkı görüp bilmekdir, Resul'e uymak gerek
Gün olur devran döner, bin sen burak atına
Ecel gelir, mum söner, çıktın Rabbin katına
Canın canına gidiş, bizdeki nâkıs görüş
'Abd-i âciz'e sorma, "O" versin sana biliş