Tırtıl yazıları...

Gülü sevmek isteyen dikenine; kelebeği sevmek isteyen tırtılına katlanacak...

Dikensiz gül olmaz, gül fidesi sürgün verirken önce dikenleri oluşur, uç kısmında gül goncası...

Tırtıl sürünerek yaşar, yaprak çiğneyerek beslenir, genellikle türleri 7 gömlek değiştirerek büyür kanatlanir ve kelebek olur, uçar...kelebek olunca çiçek nektarı emerek beslenir...

İnsan da terbiye/eğitim ile hamlıktan olgunluğa, hayvansı davranışlardan insanî vasıflara evrilir ve kâmil insan olur...

Ey sürünerek yol alıp yaprak çiğneyerek beslenen, sabırlı olur yedi merhaleyi geçersen rengârenk kanatlanır, öz ile, nektar ile beslenirsin !

Ancak  android (insanımsı) isen işin zor, bil ki, mayasında "eşeklik" olanlar eğitim/terbiye ile eşeklikten kurtulamaz !

Ziya Paşa der ya: "mektep cehaleti alır, merkeplik baki kalır”

Yine demişler;

"Mey biter saki kalır, 

her renk solar haki kalır, 

ilim insanın cehlini alsa da, 

hamurunda varsa eğer

eşeklik baki kalır”

Bülbül rengine boyansa, taklit etmeye çalışsa da, karga kargalıktan kurtulamaz !

İnsan görünümlü olmakla "İnsan" olunmaz !

Ekmek elden su gölden deyu yan gelip yatan ve emeksiz yemek isteyen asalaklar,  bir yandan da hep kelebekler vadisinde keyf çatmak isterler tabi...tırtılın sabırla kelebek olmasını beklemeye tahammülleri yoktur onların !

Emeksiz yemek, çilesiz olgunlaşmak sürgit olamaz, hazıra dağ dayanmaz, kolay elde edilenin kıymeti bilinmez çabucak elden çıkar...

"İş bilenin kılıç kuşananın" denilse de; iş bilen kişilerin olmadığı yerde, ehil olmayan kişiler işi üslenince, yani koyunun olmadığı yerde keçiye Abdurrahman Çelebi muamelesi yapılması durumunda gidişat illiyuna değil esfele doğrudur !

Vesselâm.