İnsanın emanetleri...

Bilirizki kutsallar dünyevî ve/veya uhrevî müeyyidelerle korunan şeylerdir. Kutsalın özünde maneviyyat vardır. Kutsal; noksanlık, kusur, ayıp ve şaibelerden uzak durmak, temiz olmak manasına da gelen bir üst kavramdır.

Hayatın bir görünen bir de öteki yüzü var, vitrinde olmayan...orada emanetler, kutsallar var, gerçekler var, yüzleşilmesi ve yapılması gerekenler, sorumluluklar var...

Kıymet bilmek, sevmek, merhamet etmek, hürmet etmek, vefa, hatırşinâşlık, nezaket, hoşgörü, edeb, doğa ve çevreyi yerli yerince kullanmak, vatan sevgisi, affedicilik, empati, tevazu, iyilik etmek, yardım etmek, akletmek, tefekkür etmek, şükretmek...gibi, insanın emanetleri var, umursasa da umursamasa da !

İnsanın canı, malı ve ırzı da emanettir !

"İnsan", kendisine emanet edilenlerin, kutsalların emanetçisi olarak yeryüzüne arz-ı endam etmiş...

Ve sorumluluk yüklenmiştir.

Çoğu kez unutsa da, insan vay be demeden,  şaşırmadan ve cesaretle, "İnsan"a emanet edilenleri, kendindeki emanetleri şöyle bir gözden geçirse, kendini sorgulasa değil mi...

Unutmasa keşke; dur durağı olmayan zamanda bir andan sonrakine geçtiğini, bir andan ötekine  göç ettiğini...

Hep aynı emanetler ile, aynı yük ile...zamanda göçe devam ettiğini... bu göç esnasında  her bir anda, emanetlerin hep var olduğunu unutmasa...

Hâsıl-ı kelâm; değerli bir emanetin değerini bulamadığı yerde paslanacağını, içten içe çürüyeceğini, gereği yapılmadığında hesabının bir gün verileceğini unutmamalı insan !

Uyarı şu:

Emaneti gözet yahut sonuçlarına katlan !

"Biz, emaneti, göklere, arza ve dağlara teklif ettik de onlar bunu yüklenmekten çekindiler; ondan korktular da onu insan yüklendi. İnsan (bu emanetin hakkını gözetmediğinden) cidden çok zalim, çok cahil bulunuyor."(Ahzâb, 72)

İnsan olmanın gereği olarak ondan beklenilen; yapılması emredilen, yapılmaması buyurulan şeyler, hükümler,  hepsi birer emanettir,  bu durumda ahde vefa etmek veya savsaklamak tercihi insana bırakılmış.

Ya "İnsan" olarak, iyilerden olarak bir gün sonlanacak dünya hayatını yaşar kişi, ya da zalim ve cahilliği tercih eder ve toprağa karışacağı zamana erişir...

Vesselâm...