Niyâz...

Divan şâiri Nedîm derki;

"Niyâz ü nâz ü nûş ü bahş ü ibrâm-ı kenâr ü bûs...
Bugün meclisde zevkin böyle tûfân olduğun gördük"

(Yalvarışlar, nazlar, mey içmeler, lütuflar, buseler için ısrarlar..Bugün mecliste bütün bu zevklerin kasırga gibi ortada dolaştığını gördük.)

Divan şâiri Bâkî derki;

"Minnet Huda’ya devlet-i dünyâ fenâ bulur
Bâkî kalır sahîfe-i âlemde adımız"

Enderunlu Vâsıf derki:

"Mihneti kendine zevk etmedir âlemde hüner
Gam ü şâdî-i felek böyle gelir böyle gider.."

Hazmî derki:

"Güvenme bî-bekâdır mahvolur bu mülk-i ten bir gün
Karışır toprağa bi’l-cümle eczâ-yı beden bir"

Yunus Emre demiş:

Ey aşk eri aç gözünü, yeryüzüne eyle nazar,

Gör bu latif çiçekleri, bezenerek geldi geçer.

Bunlar yazın bezenirken, dosttan yana uzanırken,

Bir sor ahi sen bunlara, nereyedir azm-i sefer.

Her bir çiçek bin naz ile, öğer Hakk'ı niyaz ile,

Her kuş hoş bir avaz ile, o padişahı zikreder.

Öğer onun kadirliğin, her bir işe hazırlığın,

İlla ömür kasırlığın, anacağız rengi döner.

Rengi döner günden güne, toprağa dökülür yine,

İbret olur anlayana, bu ibreti arif duyar.

Bu sırrı ger duyaydın, ya bu gamı yiyeydin.

Yerinde eriyeydin, gideydi senden kar ve kir.

Ne gelmeğin gelmek olur, ne bilmeğin bilmek olur,

Son menzilin ölmek olur, duymadın aşktan bir eser.

Bildik gelen geçer imiş, konan geri göçer imiş.

Aşk şerbetin içer imiş, her kim bu manadan duyar.

Yunus bu sözleri kogil, kendözünden elin yugil,

Senden ne gele bir değil, çün Hak'tan gelir hayır şer.