 |
| "H İ Ç" |
Sen bakar kör isen ben neyleyim
Keşke bir çukura düşmeden bir görene sorsan
★
Sen bilmiyorsan ben neyleyim
Keşke cahilliğinle övünmesen bir bilene sorsan
★
Sen duymuyorsan ben neyleyim
Sağırlığınla kalmasan bir işitene sorsan
★
Sen zenginsen bana ne
Varınla övün dur kime ne
★
Sen süslüysen bana ne
Toprak olacağa tapın dur kime ne
★
Bilmediğini bilen var, görmediğini gören var
Sormadığını soran var, seni sana sormayan var
★
Varıp "ulûl’elbab"a sorsan hâlini, tutsa aynayı tâ iç âlemine
Görsen kendini, kaçsan sen senden, bir huzur limanı bulsan kendine
★
Eldeki çok olanı gönlüne koymayan var
Gönülden gönüle sözsüz fısıldayan var
★
Gönlünde var olanın farkında olmayan var
Kaskatı kesilip de gözü yaşarmayan var
★
Her kim ki, gönül nedir, orda kim vardır bilmez
Fersah fersah ıraktaki gönlüne hiç eremez
★