Bir sadâ yayılır seher vaktinde.../Abdulkerim Erdem

Bizim mesaimiz doğunca başladı, ölünce bitecek aklımın erdiğince, eğer öleceksek...

Mesai ile insan kendini sınırlamamalı diye öğrendik...bu yüzden "mesai bitti" demeyi bilmeyiz, öğlen tatilim başladı, buçukta gel'e aklımız ermez.

Fazla mesai de ne demekmiş...

İlâveden de, yok mazeret, yok.... izni,  vizite çıkayım, istirahat/rapor alayım da neymiş...
☆☆☆
Ücretimiz peşin ödendi bizim avans olarak. Börtü böcek, ot çöp olmadık ya şükür.
"İnsan olarak yaratılmış olmak" ikramiyemiz, ücretimiz !
☆☆☆
Tevafuku, isabet edeni (sunulanı) yaşama tarzını benimsemekden â'lası mı olurmuş !

Bir işi bırakıp ötekine koşmayı sünnet bildik, adetullah gereği...

"Her güçlükle birlikte mutlaka bir kolaylık vardır"(*) mânevî lutfuyla beslendik...
☆☆☆
Ölmek hayvana mahsus demiş erenler,    karanlık çukura laşe'yi layık görmüş aşıklar.
Hayy olan ölür müymüş demişler. Biz Hayy'ız demişler.

Hayy(da) olanın mesaisine sınır olur muymuş ?
☆☆☆
Rızalık şakîliği terkin ötesinde, sızlanmak, yüksünmek, şikâyet etmek yasak bize...demişler.

Geri durmak, hasbîlikten gaflet, hesabî lik zillettir hulkumuza demişler...
☆☆☆
O, "Hayy"dır, "Kayyûm"dur. Kendisine ne uyku gelir ne de uyuklama... (**)

Ve;
"Namâz uykudan daha hayırlıdır"... sadâsı dalga dalga yayılır her seher vaktinde...
☆☆☆
Bu düstur ve kıstasları duymuş olmak mesaimizin temadisine(sürekliliği için) yeter de artar bile...!
__________
*İnşirâh suresi
**Bakara suresi "âyet-el-kürsî"