Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı

9 Nisan 2022 Cumartesi

Özden öze...dilden söze


Bir fikir doğar insanın içine;
Kızıl Elma olur ötelenir tâ Çin'e,
Bir bayrak zirveye dikilecekmiş;
Zirve için çokca terlenecekmiş…
Gayret, cesaret ve fatânet gibi;
Bir hisse olsun, dirilt şu kalbi.
Elde Kur'an olsun, gönlünde îman
Bineğin ilimdir, ahlâkın irfân
Firâsetin ile geleceği sez
Ayak bağın ne ise onları ez
Beyninde mefkûre, önünde hedef
Etme sakın, sen de, ülkünü telef…
Daimâ insanı önde görerek,
İnsan içün insana hizmet gerek,
Vatan denen toprak bir güzel Cennet:
Ebedî huzur, devlet ve saadet.
İdrâk etmeli gaybî muammayı;
Tevile ne gerek dünya denen rüyayı.
Gâh huzurda gâh pazarda olan var
Görünen köye kılavuz olan var
Sana müphem ise bir sözün özü
Papağan da söyler böylesi sözü
Nasib çalınca kapıyı bir vakit
Nasibi tepen sağırdır o vakit
Karda görünürmüş yürüyüş izi
At izi, it izi hem dizi dizi
Günahkâr ak değil, bilâkis siyah.
Bir yasaktan ötekine bir seyyah.
Bir mefkûre olur ise pek sönük;
Açmaz insana yepyeni bir ufuk.
Her kimin çevresi ahmakla dolmuş,
Zihni donmuş, hedefi  hayâl olmuş…
Kimi hikmet bulmuş yine de sapmış
Sonluları sonsuz sanıp da tapmış
Bir mühim bahtiyârlıktır muhabbet
Kıymetin bilene büyük bir servet…
Kim ki hayâli gerçek sanmış,
Güneşten kaçmış da gölgeyle kalmış