Öyledir işte sonbahâr
Zaman kanatlanmış sanki
saatler uçuşuyor
Günler sağanak sağanak koşuyor...
★
Meğer;
Geçip gidiyormuş yaz ve ilkbahar
bir lahzâ gibi...
Sonbahar sarıya kavuşur, tıpkı güneş gurub edince sararan dünya gibi...
★
Hani ilkbaharda;
Cıvıl cıvıldı kuşlar
Cazipti âşinâ olunan gülzâr...
Hani nerde süslenmiş gelincikler
Ya sarı sarı papatyalar
Hepsi de şimdilerde
Turuncu güze saman sarısı ile katılmışlar...
★
Ve sonbahar...
mevsim de insan da dünya da ihtiyar
Bir yanda ölmeye yüz tutmuş benzi sararmış yapraklar
Öte yanda güçsüz bedenli ihtiyarla sarmaş dolaş hatıralar...
Meğer
Zaman gergefinde dokunmuş olanlar
İrili ufaklı siyah beyaz hatıralar...
Kimi kahır yükler yahut kimi bahtiyar...
Olsa da ruhlar genç, gönüller diri
Vücûdları kuşatmıştır artık ihtiyarlık tesiri...
★
Ve nihayetinde;
Ağızdan ikide bir de dökülen
Ahlar keşkeler vahlar...
★
Ey eskimeden eskiten
Her lahzâyı ter ü taze işleten
Bahar da Sen, güz de Sen...
Bilmem !... ikilemeden nasıl söylesem !