 |
“Kostantîniyye elbette fetholunacaktır. Onu fetheden kumandan ne güzel kumandandır! Onu fetheden askerler ne güzel askerlerdir!” (Hadis-i Şerif) Hz. Muhammed (S.A.V.) |
Mesnevide(*) yer alan, "Dört kuş al, onları yanına topla” (Bakara Sûresi, 260) beyitleri;
Ey idraki güneşe benzeyen, sen vaktin Halil’isin. Bu yol kesen dört kuşu öldür!
 |
"Harabât ehlini hor görme zakir hazineye malik viraneler var'' |
Ah, dönülmez akşamın ufkundayızVakit çok geçBu son fasıldır ey ömrümNasıl geçersen geçBu son fasıldır ey ömrümNasıl geçersen geçCihana bir daha gelmek hayal edilse bileAvunmak istemeyiz böyle bir teselliyleAh, geniş kanatları boşlukta simsiyah açılanVe arkasında güneş doğmayan büyük kapıdanGeçince başlayacak bitmeyen sükün bu geceBurulba karşı bu son bahçelerde keyfince AhYa aşk içinde harap olYa şevk içinde gönülYa lale açmalıdır göğsümüzde, yahut gülYa lale açmalıdır göğsümüzde, yahut gülAh, dönülmez akşamın ufkundayız, vakit çok geç
Rüya gibi bir yazdı. Yarattın hevesinleHer anını, her rengini, her şi’rini hazdanHala doludur bahçeler en tatlı sesinleBir gün bir uzak hatıra istersen o yazdanKörfez’deki dalgın suya bir bak, göreceksinGeçmiş gecelerden biri durmakta derindeMehtab … iri güller… ve senin en güzel aksinVelhasıl o rüya duruyor yerli yerinde...
Vur Pençe-i Âlî`deki şemşîr aşkınaGülbang-ı âsmânı tutan pîr aşkınaEy leşker-i müfettihü`l-ebvâb vur bugünFeth-i mübîni zâmin o tebşîr aşkına
Vur deyr-i küfrün üstüne rekz-i hilâl içünGelmiş bu şehsüvâr-i cihângîr aşkına
Düşsün çelengi Rûm`un, eğilsün ser-i FirenkVur Türk`ü gönderen yed-i takdîr aşkına
Son savletinle vur ki açılsın bu sûrlarFecr-i hücûm içindeki tekbîr aşkına
“Çok insan anlayamaz eski mûsıkîmizdenVe ondan anlamayan bir şey anlamaz bizden.”
"Âlemde âlimlerin yağcılığı olmasaydı, zâlimlerin zulme cesaretleri olmazdı !"
"Meşhûrdur ki zulm ile olmaz cihan harâbEyler anı müdâhane-i âliman harâb."
Eşek, felsefik mânâda çok düşünen az konuşan insanı sembolize eden bir figür olmanın yanı sıra, edebi metinlerde alçak gönüllülerin ve âlimlerin bineği olarak da ele alınır. Zenginlerin ve eşraftan sayılan soyluların, ağalar ve beylerin, kibir ehlinin bineğinin at, ermişlerin bineğinin deve yahut geyik olduğu da hikâyelerde yer alır.
Yahya Kemal, Neyzen Tevfik ve daha bir çok edib ve Mevlânâ eserlerinde hayvan metaforu üzerinden anlatımlara yer vermişlerdir.
Mevlâna'nın mesnevisinde köpek, eşek, pire, sivrisinek, horoz, tavus, deve, fil gibi birçok hayvan, hikâyelerde yer alır.
Beden gemisine melûnları almamak niyâzı ile...
Müddessir sûresinin 49-51. âyetlerinde:“Çünkü bu kişiler, ayrıca Dünya yaşamlarında kendilerine öğüt veren vahiy kitabından /zikir kitabından, O’nu zikretmekten /anlamaktan, düşünüp öğrenmekten ve benimseyip bildirdiklerine göre yaşamaktan uzaklaşmışlardı. Öyle ki, bir şeyden ürküp sağa sola kaçışan eşekler /merkepler gibi kaçmışlardı.. Sanki bir aslan onları kovalıyormuş gibi “
Lokman sûresinin 19. âyetinde:"Davranışlarında, yürüyüşünde doğal ol, abartıdan kaçın ve insanlara karşı yüksek sesle, bağırarak konuşma. Unutma ki insanı en bıktırıcı seslerden biri anıran eşeklerin sesidir".
Cum’a sûresinin 5. âyetinde:“Kendilerine Tevrat verilip de, onu anlayarak okumadığı için Allah’ın buyruklarını da yerine getirmeyen topluluğun örneği, yük olarak içinde ne olduğunu bilmediği kitaplar taşıyan eşeğin durumuna benzer. Allah'ın ayetlerinin gerçek anlamlarını bilmediği için red eden ve dolayısıyla da istenenlere uymayan bir topluluğun durumu ne kötüdür. Allah, bu şekilde zulme sapmış bir toplumun hidayete /doğru yola ulaşmasını gerçekleştirmez”.
Nahl sûresi, 8. âyette:“Onlara binmeniz ve süs için atları, katırları ve merkebleri (yarattı). Ve daha sizlerin bilmediğiniz neleri yaratmaktadır?”
Vesselâm..
___________
1) Prof. Dr. Faruk K. Timurtaş, Şeyhî’nin Harnâme’si, İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Yayın No. 1629, Edebiyat Fakültesi Basımevi, 1971, 106 s.
Muktedir veya muhalif, her kim ise ve eğer dosdoğru ise fikrine görüşüne başvurulur, istişare edilir...
Huşû ve huzur ikliminde, rahmet sağanağında şemsiye açmamışlara bayram şimdi...
"Noldu bu gönlüm noldu bu gönlümDerd-ü gamınla doldu bu gönlümYandı bu gönlüm yandı bu gönlümYanmada derman buldu bu gönlümGerçi ki yandı gerçeğe yandıRengine aşkın cümle boyandıKendinde buldu kendinde bulduMatlabını hoş buldu bu gönlüm
