Küçük adamlar krallığı...

Gölgesi çok uzamış
İkindi güneşinde
Gölgesin kartal sanmış
Aç tavuk tüneğinde

Küçük adamlar vardı
Gölgeleri uzardı
Hem de kendilerini
Devlerden sanırlardı

Lâf torbası sırtında
Kırk kapı yoklamada
Bulandırdığı suda
Balık oltalamada

Küçük adamlar vardı
Gölgeleri uzardı
Hem de kendilerini
Devlerden sanırlardı

Devre göre davranır
Alt sevmez üstte kalır
Her boyaya boyanır
Etrafı geç uyanır

Küçük adamlar vardı
Gölgeleri uzardı
Hem de kendilerini
Devlerden sanırlardı

Ömürlük keserleri
Nalıncı keseriydi
Yontarlardı daima
Dolardı keseleri

Küçük adamlar vardı
Gölgeleri uzardı
Hem de kendilerini
Devlerden sayarlardı

Kepçe düşmez hiç elden
Karıştırır kazanı
Ocağa odun sürer
Üflerlerdi yananı
Küçük adamlar vardı
Gölgeleri uzardı
Hem de kendilerini
Devlerden sayarlardı

Beyinleri küçücük
Ruhları cenderede
Akılları dünyalık
Fikirleri yerlerde

Küçük adamlar vardı
Gölgeleri uzardı
Hem de kendilerini
Devlerden sayarlardı

Ölüm denen gerçeği
Yalandan sayarlardı
Azraili hayali
Kahraman sanırlardı

Küçük adamlar vardı
Gölgeleri uzardı
Hem de kendilerini
Devlerden sayarlardı

Bir gün mezar kazıldı
Vücudun toprak yuttu
Kurtlar gözünü oydu
Taşında kral yazdı

Küçük adamlar vardı
Gölgeleri uzardı
Hem de kendilerini
Devlerden sayarlardı