Galib'den iki beyit...

Evvela Galib'e kulak verelim:

Bir zamân bulmaz fenâ dünyâda erbâb-ı himem

Sâhibi mahv olsa da âsâr kendin gösterir

***

İstemez ehl-i safâ reng-i hicâb-ı imtihân

Vech-i erbâb-ı hayâda ‘âr kendin gösterir

                                                   Lefkoçyalı Galib

★★★

İki kelâm da biz diyelim:

Be hey dünya hamalı, yükün gerçekten ağır

Kan ter içinde kaldın, duydun beni ey sağır

Efkâr-ı âmmenin umuru dünya imiş

Yeyip de içtiği kâr(!), gerisi yalan imiş

Çokları sırtlamıştı dünyayı senin gibi

"Ah yalan dünyanın" en son nefesleriydi 

İnsan olana lâzım, hafif ve pahalı yük
O dünya denen küre, kabire sığmaz, büyük

Erbâb-ı kelâm olan, lâfı kısadan söyler

Ancak er kişi olur, her kıssadan hissedar

★★★

Ve Lâedri mahlaslı bir kelâm-ı kibâr:

 Söylemekten söz uzar artar emek

 Söyleyenden, dinleyen ârif gerek

                                                                     Lâedri