 |
| İçinde "insan" olmayanın hali: M E T R U K |
Dışı harab içi harab metruk evlerin
Örümceğe baykuşlara mekân yerlerin
Kuş uçmaz kervan geçmez ıssız yolların
Bir insan cemâline hasreti varmola
☆☆☆
Ot bitmez, rahmet görmez çorak toprakların
Dikeni çok, çiçeği yok, meyvesiz ağaçların
Zirvelere tünemiş şu yalçın kayaların
Bir insan nazarına muhtaçlığı varmola
☆☆☆
Nefessiz ve kelâmsız aciz ve gariplerin
Bir insan kelâmına ihtiyacı varmola
Hicab üstüne hicab, nâkıs ham nefislerin
Bir insan kemâline kurbiyyeti varmola
☆☆☆
Beden kafesi içre ruhu kaybolmuşların
Aklına tapınırken gönlü unutmuşların
Ene ile dost olup elini tutmuşların
"Bir" Allah selâmını işitmesi varmola
☆☆☆
Metruk vücudlar gördüm, bedeninde "insan" yok
Ruhu terkiye atmış, şahsiyyette gedik çok
Nefis yayıyla gerilmiş hesapları birer ok
Terk-i dünya istiklâlini gözleyen varmola