Yanlarında durur ve niçin kavga ettiklerini sual eder. Çocuklar buldukları cevizi paylaşamadıklarını söylerler ve “Önce ben buldum” diyerek hak iddia ederler.
Adam:
-“Verin bakalım o cevizi bana, ikinize de eşit olarak paylaştırayım" der ve cevizi ellerinden alır.
Eline bir taş alarak cevizi yerdeki bir taşın üzerine koyup kırar…cevizin içi boştur, çürümüş ve küflenmiştir…
Çocuklara dönerek der ki:
-“Bakın çocuklar gördünüz mü ?... kavganız içi boş ve küflü bir ceviz içinmiş !”
Tarihe şöyle bir bakıldığında, yeryüzünde kısa bir ömre sahip olan insanoğlunun bütün kavgası, bir “hiç” uğruna, elde kalmayacak dünya ni’metleri için değil mi ?
Dünya ni’metleri, gerçekte içi boş küflü bir ceviz gibidir.
Kabirde son bulacak bu kısa yolculuk…ve fâni olan bu âlemde bir “hiç” uğruna çekilen zahmetler, katlanılan güçlükler, düçar olunan dertler, ihtiraslar, hırslar, uğruna ömür tüketilen servetler ve mülkler…. son nefeste nedâmet duymak için mi ?
Kabirde nâdim olunacak şey için ise bu gidiş…bu ne garip bir uğraştır, çırpınıştır!
Eline bir taş alarak cevizi yerdeki bir taşın üzerine koyup kırar…cevizin içi boştur, çürümüş ve küflenmiştir…
Çocuklara dönerek der ki:
-“Bakın çocuklar gördünüz mü ?... kavganız içi boş ve küflü bir ceviz içinmiş !”
Tarihe şöyle bir bakıldığında, yeryüzünde kısa bir ömre sahip olan insanoğlunun bütün kavgası, bir “hiç” uğruna, elde kalmayacak dünya ni’metleri için değil mi ?
Dünya ni’metleri, gerçekte içi boş küflü bir ceviz gibidir.
Kabirde son bulacak bu kısa yolculuk…ve fâni olan bu âlemde bir “hiç” uğruna çekilen zahmetler, katlanılan güçlükler, düçar olunan dertler, ihtiraslar, hırslar, uğruna ömür tüketilen servetler ve mülkler…. son nefeste nedâmet duymak için mi ?
Kabirde nâdim olunacak şey için ise bu gidiş…bu ne garip bir uğraştır, çırpınıştır!
☆☆☆
Ey insan !
Doğum istasyonundan ölüm istasyonuna
giden bu yolda
Kılavuzun Hakk olsun
Fanî güzelliklere meyletme ha !
Ey insan !
“Boş”u neyleyeceksin,
“Hiç”in kıymet-i harbiyyesi de yok…
Gönlünü de yol kesicilere uğratma sakın !
Ey insan unutma !
Bu enfüsi varlığın bir pınar ki
Kaynağı gönüldür,
O mütelezziz tatlı su
Ey insan, o su;
Gün olur çağlar çağlayan gibi
Gâh köpürür deli dalgalar gibi,
Gün olur Hakk'ın kudretinden ser hoş,
an olur Hakk sevdası ile aşık,
yahut Tevhid mayesi ile mahmur olur.
Ey insan !
Gel kendini Hakikate devşir,
Ey insan !
“O”nu ara “O”nu...
“Can”da bul…