Ey genç alâmet-i fârikanı buldun mu ?

Bak tarihe evlât ne çok insan gelmiş geçmiş, sen yeryüzüne teşrif edene kadar !

Alâmet-i fârika mı arıyorsun kendine...?
Rol modele mi ihtiyacın var ?

Tarihin (senin için tozlu) sayfalarında her bir çeşidinden istediğin şahsiyyeti ve sonlarını okumaya başlamaya ne dersin...ne etmiş ne bulmuşlar !
☆☆☆
Seçeceğin var ya...her ne ise o, işte o alâmet olur özüne....Seç kendine uyan alâmetini...

☆☆☆
Alâmeti fârikası hadîm olan, hakim olan; zalim olan, mazlum olan; sultan olan, tebaa olan; alîm olan, cahil olan; zengin olan, fukara olanlar geldikleri gibi gittiler, devirlerini tamamlayıp yer ile yeksan oldular....
☆☆☆
Sen de seç alâmetini, meselâ alâmeti fârikan; hiç mi olacak, hiçlik mi ?

Fenanın bekâya açılan kapı olduğunu duymadıysan işte şimdi duydun...

Sakın ha sakın...seçkin pi(?)lik olmasın !
☆☆☆
Niyetini sorgula evlâd; tevazu da bir binek, kibriya da; sevgi de, nefret de; helal de haram da; alın teri de, beleşçilik de; edeb de, ebebsizlik de; itaat de itaatsizlik de...
☆☆☆
Tevazu ile kanatlanıp özgürlüğün tadına mı varacaksın,  yoksa egosu tavanda gezenlerin ardında paspas olmaya mı niyetlisin ?

Ya da kibrin cüssenden fersah fersah ötelere mi uzayacak.... kibriya ile doğrulup dikildikçe toprak sana istihza ile bakmıyor zannındaysan eğer...yanılmışlardansın !
☆☆☆
Toprak;  nasılsa ben seni er ya da geç yutacağım, eritip çözeceğim demekte, duymuyor musun,  el ovuşturup durmakta, görmüyor musun yoksa ?

☆☆☆
Anlamadım ! 
Sağır mısın ? Gözün mü görmüyor ?
Okur yazar mı değilsin ? İdrakin mi kıt ?

Heveslerinin kölesi, arzularının esiri mi olmuşsun !

Kendini frenleyemiyor musun ?

Anladım, hercâîsin......sonunda taşlaşma da...!
_________

Alâmet-i fârika: ayırıcı işaret, arma, damga.