Kuşluk vakti armonisi; karga ve bülbül...

Sussun artık şu kargalar,

susturun şunları...!

Bet sesleri ile

insicâmı bozuyorlar;

âheng yok, akord bozuk…

☆☆☆

Şu karga var ya !

Saldırgan, kindar, 

bencil…

Hele de kara olanı…

Kapkara,
sanki rüsvay,

sanki rezalet içinde yüzmüş…

Günâh kiri ile dolaşan,

egosu tavan yapmışlar gibi...

Edebsiz, hırsız ve arsızlar gibi

kara, kapkara…

☆☆☆

Ve saksağan,
sanki karganın tövbekârından ...

Karalığının arasına

bir kaç ak çalınmış...

Yarısı kara, yarısı ak...
İyilik ile kötülük karışmış gibi...

Sesi mi ?

Onunki de bet…!

☆☆☆

Keklik, kınalı.

Kurbiyeti için kına yakılmış gibi,

çağıldıyor dağlarda…

Ve bakıyor

Sürülere uzaktan.

☆☆☆

Şuracıkta işte bülbül, çalıda.

Geçmiş gülün karşısına

ötüyor, âheng ile.

Bülbülî dilden

ayin-i şerifin icrâsında.
Hem de

bet sesli

kargalara nazîre !

☆☆☆

Ve serçeler,

evin küçük çocuğu gibi...

Ürkek ve sessiz,

kendi hâlinde ve razı...

Sabahın seherinde o da

bülbülî ayine 

renk katmakta

sesiyle...

Bu da benden olsun

"Çam sakızı çoban armağanı"
âhengimize,

gönlümden koptu,

benden de bu kadar der gibi…

Kuşluk vakti armonisi:

"…yusebbihu
lehu mâ fîs semâvâti 

vel ardı"

Gökte ve yerde olanlar

tesbih ediyorlar…
☆☆☆

Ve sanki:

"Aç gözünü aç,

rengin de lisânı var…"
☆☆☆

"İşitmedin mi, sağırmısın ?

…sesin de güzeli var bülbül gibi,
çirkini var, merkeb gibi"

☆☆☆
Tercih senin,

işte gördün ve işittin !
☆☆☆

Kim mi konuşuyor ?

Âlem !

Okuma yazman mı yok !

Selâm sana…

Ya da;

"Hadi ordan...! "

☆☆☆

Anka kuşu mu ?
O uçmuş
Kaf dağı arkasına;

vakûr, mütevekkil ve müdebbir !
Ve lisân-ı hâl ile huzur-u dâîm...