Mizanda rüsvây-ı âlem...

                                    Zamân ve zemine göre maskeli...

Bak; yine geldi bir başka bayram

Kimine sevinçtir kimine gam

Hesab üzere  geçerse zaman

Olmak var mizanda rüsvây-ı âlem

Yap ! Şımarıklık zamânı şimdi
Gelsin altın öte  dursun pullar

Unutma ! Can çıkınca huy çıkar
Kabrin daralır sıkar da sıkar

A utanmaz, a edebsiz, a şâki

A düzenbâz, a cambâz, a tilki

Aç gözlü beslemenin göbeği

A cırlayan ağustos böceği

Bunca yıl, ettin de durdun hâset

Tilkiyle bir kendini kıyâs et

Taşısan da insanca bir suret

İnsan demeye etmez kifâyet

Hiç olurmuymuş tilkiden kurbân

İşkembenden öte var mı bir dünyan

Rüsvâylığa değdimiki hiyâbân

Ey sûreti insan, sîreti hayvan