 |
| Leyle-i kadr, leylet-ül-vasl ola, mübârek ola... |
Sordular Mecnûn'a aşkı sordular
Aşk Leylâ'dır, Leylâ da aşktır dedi(*)
Buldunmu Leylâ'yı diye sordular
Lisandan gönüle yol buldu dedi
Vardı mı gönüle Leylâ dediler
Varınca anladım gönlümde dedi
Leylâ leyl midir nehâr mı dediler
Leyl ü nehâr da Mevlâ'nınmış dedi
Leylâ Mevlâ'ya yolmuymuş dediler
Leylâ Leylâm sandım meğer ben dedi
☆☆☆
Hem gönül Leylâ'ya aşığım sandı
Hem tutuşup aşkla kavruldu yandı
Leylâ'yı dışarda aradı durdu
Özünde ünsü ve maşuku buldu
Leylâ kulundan örtüsü kalkınca
İkiyi terk edip "Bir"den bakınca
Hem gönülde ne var ne yok yakınca
'Leylâ'yla âlemi seyre dalınca
Leylâ'dan geçerek Mevlâ'yı buldu
Mecnûndu meczub-u ilahî oldu
☆☆☆
Belki Mecnûn'a leyle-i kadr oldu
"Leyle-i kadr" "leylet-ül-vasl" oldu
__________
(*)Leylâ bir sembol olarak masivadır. İnsanoğlunun gönlüne yerleştirdiği bir (çok) "Leylâ"sı olabilir...para, mal, makam...gönülde bunlar oldukça Mevlâ bulunmaz der hakîkat ehli.
Leyl: gece
nehâr:gündüz
Leyl: gece
nehâr:gündüz