Berceste...medh û senâ

Koca Râgıb Paşa bir mısrâında şöyle der;

"Eğer maksûd eserse, mısra-ı berceste kâfîdir"

Yâ'ni, şâirin kendini ortaya koymasının gereği yoktur...

Gerçi ayinesi iştir kişinin lâfa bakılmaz diye de bir söz var...yine de çoğu kişi (şâir/yazar v.s.) medhiyeler şahsına dizilsin ister...

Bercesteye dönecek olursak, ya berceste kâfi değilse ?

Evet ya değilse...o zaman işin rengi değişir.

Beşeri plânda çoğu zaman muğlak kalır, müessirin; eserini mi, kendini mi öne çıkarttığı...Çoğu zaman maksûd esermiş gibi gösterilse de, arif olanlar asıl kasıtın müessirin öne çıkma çabası olduğunu anlar...

★

İnsan kendini sorgulamalı...

Medhiye esere mi dizilir, müessire mi ?

Nakış mı alkışlanmalı nakkaş mı ?

Kendini bilen kişinin tercihi ne olmalı;

tevazû mu, pohpohlanma mı ?

★

"Ben var ya ben...", ya da; "Ben demiştim", "...kimin var böyle (....)si" diye başlayan bir cümlenin, yahut yapılan 'imâ'nın nereye gideceğini bilmek içün IQ'nun 130' ların üstünde olmasına gerek yok, hatta IQ'su 70'in altında olan kişi bile "leb"in yanına "leb"i getirir de leblebi der değil mi !

Hz. Ali der ki:

"İnsanı nefsinin heves ve arzusuna uymak, ve övgü, yâ'ni meth û senâ edilmekten hoşlaşması helak eder."

Çünkü kişinin kendini övmesi, yahut ötekilerin kişiyi methetmesi onu firavunlaşmaya iter ve onu tevâzudan, haddini bilmekten uzaklaştırır.

Bu sebeple irfân ehli; beşer tarafından methedilecek fiillerini serd etmekten imtinâ etmiş, buna zemin olacak ortamlardan da uzak durmuşlardır.

"Şüphe yok ki Allah, onların gizlediklerini de, açığa vurduklarını da bilir. O, büyüklük taslayanları hiç sevmez" (Nahl sûresi, 23)

★

Mütefekkir için; faile fiilinden,  müessire eserinden, nakkaşa nakışından yol gider elbette, ve bilirizki leyleğe çıkmaz bu güzergâh.

Nef’î’ bir beyitte şöyle der:

"Edeyim medhine âgâz o kerîmü’ş-şânın

Ki ne gördü ne görür mislini çeşm-i eyyam"

★

Medihlerin en yücesi; kâinâtın en mükemmel insânı, âlemlerin nûru, kâinâtın efendisi, ahlâkı âlî olan, yolu hâdî, yüreği gani olan iki cihân serveri Habib  (s.a.v.) 'inindir ...Salât-u selâm olsun.

Süleyman Çelebi berceste ile noktayı koysun:

"Ol ki meddâhı anın Allâh ola

Var kıyâs eyle ki ol ne şâh ola"

★

Ve Yunus Emre'nin dilinden tevâzû ve hiçlik...

Yunus Emre'nin sözleri ve Cinuçen Tanrıkorur'un bestesi...

Bî-mekânım bu cihanda, menzil-ü durağım orda.

sultanım ki taht-u tacım, hulle vü burağ’ım anda.

kim ne bile ne kuşum ben? şol ay yüze tutuşum ben.

ezelîden serhoşam ben, içmişim, ayağım anda.

ben bu mülke kıldım cevlân, yedi kere vurdum seyrân.

Muhammed nurunu gördüm, benim bir mekânım anda.

Yunus bu fikrete daldı, hep cihanı arda saldı.

vallahi hoş lezzet aldı, dolmuştur dimağım anda