Bir bitmedi gitti
Lâle devri saltanatı
Bir türlü bitmedi
Zevk ü sefânız, iştihânız
Doymadınız, doyuramadık sizi
Meğer ne kadar da açmışsınız !
Yoksa;
gözünüz mü açtı !
Yoksa yoksa;
gözünüz mü yeni yeni açıldı...
Mülke, mala, saltanata, makama...
Ey lâle devri çocukları !
Ey sonradan görmeler...
Ey uyanık geçinen pişmiş kelleler...
Meteliği, mevkileri çok mu sevdiniz ?
El pençe "evet efendim"ciler nefsinizi çok mu gıdıklıyor !
Eliniz ayağınız olmuş efendimciler sizi çok mu rahat ettiriyor yoksa...
Bu ahlâk ile
Denizi içseniz doymazsınız siz
Deryâ, umman kurumuş umurunuzda değil
Bahçedeki lâleler de varsın kurusun
Yeterki siz insanların sırtından inmeyin
Sürün sefanızı öyle ya da böyle...
Kılıf uydurmakta da artık çok mahirsiniz tabi !
Unutmayınki;
Eyyam mevsim mevsimdir,
Bahar da geçer, yaz da biter
Güzü de var, kışı da var...
Ey lâle devrinin
aç gözlü şımarık çocukları !
İşte bakın görün, bu lâle mevsimi de geçiyor,
elinizi çabuk tutun ha !
Bu fırsat elinize geçmez belki bir daha...
Görmediniz mi ?
Kurumaya da yüz tutmuş artık lâleler !
Dalgalara dayanmıyor kumdan kaleler...
Belki;
Devr-i sadık biter iken
Devr-i lâyık başlar bir gün