- Bana bir çay !
Çay geldi, şekerleri atıp karıştırdı. Garsondan yine şeker istedi. Onları da atıp karıştırdı, yeniden istedi.
Garson;
- Sekiz şeker koydun çaya, dedi şaşkın şaşkın...
Deli/Veli;
- Koydum ama, işte görüyorsun, hepsi eriyor !, dedi ve başladı kendi kendisine konuşmaya;
-Hayat dediğin bir bardak çay, insan ise sadece bir kesme şeker. Karıştırınca hayattan tat aldığını sanırsın. Oysaki hayatın seni erittiğini tükenince anlarsın garson efendi !, dedi.
Geldiği gibi yavaşça doğrularak, ağır aksak yürüdü gitti. Hayatın kendisi gibi...
Hayatı şerefle noktalamak esastır, unutmamak gerek...
Allah sizleri, aziz ve şerefli kılsın.!
Hayrettin Barut