Nefs var ya nefs,
Rahat ister, konfor ister,
Haz ister, lezzet ister,
Makam ister mansıb ister,
Her durumda nemâlanmak ister,
İtibar ister, kul-köle ister,
Sürekli önde, vitrinde olmak ister,
Dikensiz gül bahçesi ister,
Gül yağı sürünmek ister,
Gül kokusu ister,
Arısız kovanda bal yemek ister,
Ekmediği yerden biçmek ister,
Her şey arzuladığı gibi olsun ister,
Dünya hep kendi etrafında dönsün ister,...
Nefs var ya nefs,
Sıkıntıya meşakkate gelemez,
Dünyayı yer de iştihası dinmez,
Üffleyip püflemekten vazgeçmez,
İğne batsa eline kendinden bilmez,
Menfati eğrideyse doğruyu görmez,
Şiş de kebap da yansın istemez,
Şikâyet etmeden bir vakit geçiremez
Hep boşu görür, doluyu görmez
Övgüyle beslenir yergiyi hiç sevmez
Ceviz ağacı gibi altında ot bitirmez
"Ben, ben, ben" demeden günü asla bitirmez...
★★★
Nefsinin ve şeytanın şerrinden, onların telkin ettiği kötü, fena ve çirkin hareketleri yapmayarak korumalıdır kişi kendini.
Bu hususta Peygamberimizin iki duası:
"Ey Allâh’ım !
Göz açıp kapayıncaya kadar bile beni nefsime bırakma !
Allahım !
Beni senin doğru yoluna ilet! Nefsimin şerrinden beni koru !"
Amin...