Bir şey hiç bir şey...

insan

hiç bir şeydi evvelde

sonra bir ana-babalı dünyalı oldu

kendini bir şey sandı

ev bark, çoluk çocuk, rütbe mevki...

şeyler çoğalınca

daha çok bir şey olduğunu sandı...

kendi bir şeyini ve sahip olduğunu sandığı şeyleri yanına alamadan terk-i dünya eyledi...

işte o bir şey var ya

oysa

atık sudandı

ve

hiç bir şeydi aslında, anlayamadı !

★

Not: Mes'ele, Vacibü'i Vücud'a arif olmakmış meğer...