Müneccimim der durur necm ilmi bilmez
Tanrıya yakarır Elif'den bîhaber
Vav'dan kolye takar kula kulluğu yeğler.
Be adam neyleyim ben o muhteşem endamını
Yermiyim ben senin ele destan tafranı
Adı sanı yüz yıl sonra hatırlanacak olan beri gelsin
Dedesinin dedesinin babasını, ismen duyan beri gelsin
Burnunun ucunu görmez,
marstan anlatır
Ordan şurdan duymuştur döker,
satır satır
Söze girer hiç çıkmaz, papağan-sever zahir
Be adam neyleyim ben senin şu kof kelâmını
Dinlermiyim ben senin, tangır tungurdamanı
Yüz yıl sonra üç ihlâs bir fatiha
kabrine okunacak olan beri gelsin
Kabrinin taşı ile toprağı
üç asır duracak olan beri gelsin
Ne dediysem, dedim evvel kendime
Hem; ondan, şundan, bundan, bana ne !
Bir olanı sayıklarım hem kendi özüme
Be adam neyleyim ben "ben"cil olan muradımı
Neyleyim ben, hem bendeki, geri giden adımı
İki hece tek kelime son nefesteki "eyvah !"
demeyecek olan varsa gelsin beriye
Sorulara kızarmadan verecek cevap
bulanlar varsa, gelsin beriye