Güneş gibi olmalı insan
İçten içe yanmalı
Karanlıkları delen
Işık hüzmeleri saçmalı
Üşüyüp titreyenleri
Sarıp sarmalamalı
☆☆☆
Ay gibi Mehtap gibi
Uhreviyyete doğmalı
Gâh hilâl gah Dolun ay gibi...
Zamanı bildiren
Semâda asılı bir takvim gibi...
Olmalı insan.
☆☆☆
Yahut olmalı yıldızlar gibi...
Karanlık tavandan sarkan, pırıltılar gibi
Kutup yıldızı gibi olmalı
Aysız günsüz karanlıkta
Yolunu kaybetmişlere yön vermeli
Mihmândar gibi, rehber gibi
Kılavuzlamalı insan...
☆☆☆
Kuyruklu yıldız olmamalı
Dünyaya düşen meteor gibi
yanmamalı insan...
Yıldızını ise kaydırmamalı
İnsan...
☆☆☆
Bilen desin !
sanki;
Günü ayı yıldızı
Gözlüyorlar dünyamızı
Paylaşıyorlar yalnızlığımızı
☆☆☆
Var oldu derler:
Kâinat dünya için
Dünya "insan" için
Bir ve Kâmil insan için
Seyyidül kâinat için
Yaratıldı ins ve cin
Anca ve illa kulluk için
Kulluğuysa Rabbi için
☆☆☆
Hazinesini saçmış
Zerreden tâ kürreye
Ondan insan çıkartmış
Haddini bilsin kul diye
