ey kendim !
doyumsuz arzu ve ihtirâsların içün
nefes nefese koşmasan
tozu dumana katmasan
doludizgin koşan deli atlara
özenmesen...
şöyle durup derince
soluklansan...
her neyi arıyorsan
neyin ardından koşuyorsan
hangi derde düçâr olmuşsan
tâ ırakta yâd ellerde
çareyi aramasan
ruhunu uyutmadan
aklını oynatmadan
başını iki elin arasına
alsan
nankörlüğü sorgulasan
bezm-i elesti ahd-i misâkı
hatırlasan
aradığının özünde olduğunun farkına varsan
doğan güne selâm
çaksan
kanat çırpan kuşlar gibi
hür olsan...
çarenin yabanda değil
sende olduğunu
anlasan !
seni sende esir eden
kulu olduğun
fani metânın
heves ve ihtirasların
farkına varsan
prangaları kırıp atsan
hesabını vereceğin
üç günlük dünyanın
beş paralık menfaatin
rüyâdaki tacın tahtın
hesabını yapmasan !
huzuru özünde arasan
özde bulsan
huzurda olsan...
fakiri zengini
astı üstü
birleyen
toprağın altını
hiç unutmasan !
Ahsen-i takvîm
"İnsan" gibi yaşasan !