Kimi hoşlanır maral (geyik)dan,
Kimi tavşandan, kimi kardeş etinden...
★
Kimi baharı bekler, kimi usanır yazdan;
Kimi güneşten kavrulur, kimisi de ayazdan
★
Kimi aydınlığa koşar, kimisi karanlığa;
Kiminin tercihi ise alaca karanlığa
★
Kimi mutlu mesuttur kulübesinde,
Kimi de huzursuz malikhânesinde
★
Kimisi var aç gözlü, kiminin tokdur gözü.
Kimi pek açıkgöz, kimininse yok gözü…
★
Kimisi ak pakı sever, kimi karadan beyaz
Kimisi var sır küpü, kimisi çok boşboğaz …
★
Kiminin yeterlidir konuşmayıp susması,
Kiminin gereksizdir laf-ı güzaf konuşması.
★
Kimi yavaşı sever, kimi de hız hastası
Kimi kürsü müptelası; kimi koltuk sevdalısı
★
Kimi uyar imama, ki duymuştur ezanı
Kimi sever olgunu, kimisi çağalayı
★
Kimi aza razıdır, kimi avdaki tazı...
Kimi haz peşindedir, kimi yavana razı
★
Kimi münzevi yaşar, kimisi de alenî…
Kimi cahil kibirli, kimi tevazû ehli
★
Kimi bulur da azar, kimi bulamaz arar
Kimi var ki bî-karar, kimi her dem bir karar
★
Kimi metelikten habire eder zarar,
Kimi mirasyedidir hazırdan dağıtır kâr
★
Kimi sürünür, kimi yürür, kimi uçar...
Yerinde sayan mı ?... ondan da var...
★
Kimi işkembeden der, kimi civcivi yemler,
Kimi de konuşunca hikmetten söyler
★
Ve;
Kimi taşdır, kimi boştur, kimi hoş...
Kimi serdengeçti, kimi meyhoş, kimi serhoş
★
Kimi cahil, kimi ehil, kimi nankör, kimi bâhil
Kimi muktedir, kimi muhalif, kimi muarız, kimi müdahil
★
Kimi dost sadık-ı ahmak, kimi sadık-ı kadîm
Kimi alim, kimi zalim, kimi halim, kimi selim
★
Kimi akîl, kimi abdal, kimi veli
Kimi mecnun, kimi de deli
★
Kimi pek mütefekkir, kiminin fikri pek fakir
Kimi muhlis, kimi muhsin, kimi mümin kimi münkir
★
Kimi hasta, kimi yasta, kimi cilalı, kimi "pas"ta
Kimi bey, kimi ağa, kimi er, kimi paşa
★
Kimi tapar göze kaşa, kimi bakar gönle aşka
Kimi avamî takılır, kimi Mecâlis-i Seb'a(*)
★
Avam sûret sevdasında, aklı dünya kavgasında
Havass inciler çıkarır, dalar “mana” deryâsına
★★★
Hâsıl-ı kelâm:
Yazan kalem kırılmış
Düzen böyle kurulmuş
Olacak olan olmuş
Değişmez, sen yerince
Kelâm gerek yeterince
Her şey, yerli yerince...
__________
(*)Avam: "Mevlevîler tarafından ister zengin, ister vezir olsun aşktan mahrum, gerçek
tevhidden habersiz, dünyaya garkolmuş kişileri" ifade etmek için kullanılmıştır.(Kaynak:Abdülbaki Gölpınarlı, Mesnevî ve Şerhi, Kültür Bakanlığı Yay., 1989)
Mevlâna’nın farklı zamanlarda verdiği yedi vaazın yazılmasından oluşan “Yedi Meclis” adını taşıyan eser, Mecâlis-i Seb'a.