Gülzâr-ı hazanda heman bûy-i ezhâr kalmamışBâd-ı hazan gazelin dökmüş ferâğ-ı bal kalmamışBülbül-i gûyâ lâl ü ebkem ki hoş nağmeler kalmamışKanatları kırılmış da anın seng-i dili kalmamışOl adem ki fenâ bulmuş, gözde feri kalmamışOl bina ki harab olmuş, hiç imâret kalmamışOl bağçeye hazan gelmiş, yazdan eser kalmamışOl muhabbet kemâl bulmuş, ihtiyarı kalmamışDaha kaç erbain çıkar yola revan olmayaDaha ne gerektir cism-i canda fenâ bulmayaGark-ı deryâ olup hem de bir de meczûb olmayaDenilir ki rûhtan rûha hiç mesafe kalmamış
