Evvela Galib'e kulak verelim:
Bir zamân bulmaz fenâ dünyâda erbâb-ı himem
Sâhibi mahv olsa da âsâr kendin gösterir
***
İstemez ehl-i safâ reng-i hicâb-ı imtihân
Vech-i erbâb-ı hayâda ‘âr kendin gösterir
Lefkoçyalı Galib
★★★
İki kelâm da biz diyelim:
Be hey dünya hamalı, yükün gerçekten ağırKan ter içinde kaldın, duydun beni ey sağırEfkâr-ı âmmenin umuru dünya imişYeyip de içtiği kâr(!), gerisi yalan imişÇokları sırtlamıştı dünyayı senin gibi"Ah yalan dünyanın" en son nefesleriydi
İnsan olana lâzım, hafif ve pahalı yük
O dünya denen küre, kabire sığmaz, büyük
Erbâb-ı kelâm olan, lâfı kısadan söylerAncak er kişi olur, her kıssadan hissedar
★★★
Ve Lâedri mahlaslı bir kelâm-ı kibâr:
Söylemekten söz uzar artar emekSöyleyenden, dinleyen ârif gerek
Lâedri