Aslı yok yaylasında
kâşânen mi varmış...
Bilirsin ya, masallar;
"Bir" varmış, "Bir" yokmuş,
diye başlarmış...
Aslı olmayanın
kâşânesi mi olurmuş !
Hem bir daha bak aynalara...
Ayna var, karşısındaki sen...
Aynaya girdin işte,
sen içinde değilken...
Kim gerçek, ne değil ?
Aslından gafil ve münkîr olan
Hakikâtden dem mi
vururmuş !
"Bir" varmış, "Bir" yokmuş derler...
Hem varmış, hem yok...
Kim varmış, ne yok...
Lâfını eden çok...
Nefy ve icâbın,
aslını bilen, neredeyse, yok !
Varan varmış, gerisi yalanmış...
Ne çok şey söylerler,
aslını bilenler:
"nefy ve isbât" eylerler...