12 Eylül 2019 Perşembe

O gün gelir; gün nâçar, gülzâr, bülbül nâçar...

Whatsapp ile Paylaş
Dünyada iken dolaşıp duranlar böyle gafil
Zift kuyusunda boğulup dururlar ilâ âhir
Aslı unutup uğraşan var böyle nevâfil
Gafiller de o gün görür neticeyi  ilâ âhir
☆☆☆
Hayalâtındaki cennet ve köşkler uğruna
Bir zan ile oturtmuş kendini ümit tahtına
Keser ahkâm, biçer fermân haşâ Hakk'ın adına
Biz çıkalım kerevetine her kim ermiş muradına !
☆☆☆
Sayarki âleme farz kendisi hep bî-namaz
İltifat-ı halk içün satar ilmi az biraz
Kibir tavan, edeb yavan, kendi olmuş papağan
Ak karadan ayrılacak kurulunca o mizân
☆☆☆
Ömür "ehl-i dünyâ"ya kış, "ehl-i ebed"e bahar
Kış mevsiminde, gülşende lâle ya gül mü açar ?
O gün gelir; gün nâ'çâr, gülzâr, bülbül nâ'çâr
Zan tahtında oturanlar belki  hepsinden nâ'çâr