Âdem okur "Elif"i, bilir mâ'nâyı
Adam; tutar merteği, tıkar zıvanayı
☆☆☆
Âdem kuldur, yürür fenâ yoluna
Adam harcar ömrü, keyif uğruna
☆☆☆
Âdem hasbîdir, hiç yamuğu olmaz
Adam hesabî, yoksa hiç adım atmaz
☆☆☆
Âdem, gelir de geçer, dünyadan
Adam asla vaz geçmez, inadından
☆☆☆
Âdem sever Hakk içün cümleyi
Adam sahiplenmek ister her şeyi
☆☆☆
Âdem, kendini bulma yolunda
Adam; sanır, hep kalırım dünyada
☆☆☆
Âdem olana dünya bir kitap
Adam olmayan, değil muhatap !