 |
| "İyi bilin ki dünya hayatı sadece bir oyundur, bir eğlencedir, bir süstür; aranızda bir büyüklenme ve mallarda ve evlatta çoğalma yarışıdır! (Bunlar) şu misaldeki gibidir: Yağmurun yeşerttiği ekinle mutlu olurlar ama sonra bakarsın ki o yeşillikler kurur, sararır ve toprak olur hepsi! Sonsuz gelecek yaşamda ise ya şiddetli bir azap veya Allâh'tan bir mağfiret ve Rıdvan vardır. Dünya hayatı nesneleri, kendini aldatmaktan başka bir şey değildir." (Hadid suresi, 20) |
Ölüm bir korku mu, yoksa vehim mi ?
Doğduğun gün okunan ezanı işittin mi ?
Gölgenden de korkuyorsun artık ciğerim
Korkarım ki öldürür bu gidişat bu vehim
Unutma, ömür sana ölüm ile sunulur
Yok ben gitmek istemem desen, sanki ne olur
Kabir sana her nefes an be an gelir iken
Dedelerin ninelerin ötelere varmış iken
Sana da gelir sıra, bak liste Azrail'de
Son nefeste unutursun, gel şimdiden Allah de
☆☆☆
Bak, her sene gelmiyor mu ilkbahar
Üç cemre ile de müjdelenir nev-bahâr
Çiçek çiçek, nakış nakış, oyalanır yeryüzü
Sonra olgun meyve verir her bireri yaz boyu
Sonbaharda çer ve çöp, gazellere karışır
Pıtrak ile samanlar toz toprakla yarışır
☆☆☆
Kapatır karaları, örtülür arzın yüzü
Adetâ zaman durur, "Can"lar yatar uykuya
Sur üflense bir derler, bitse soğuk bu rüya
Derler; yeniden dirilsek, sona erse yalnızlık
"Bir" "Can" ile şenlensek bir görülse sonsuzluk